20 października 2017 r.. To był piękny jesienny poranek. Z tych co to zachęcają do wędrówki. Do wyruszenia na szlak. Klasa III Tb nie mogła nie skorzystać z okazji. Wyruszyła na „Weekendowy szlak naukowy” (organizowany przez Marszałka Województwa Lubuskiego). Spod siedziby szkoły na ul. Botanicznej zawędrowaliśmy, mijając po drodze przebudzone już do życia miasto, na Uniwersytet Zielonogórski. Zaczęło się od „trzęsienia ziemi”, po czym napięcie rosło. Trafiliśmy do „Laboratorium badań wytrzymałości konstrukcji”. Tam trzeba było zrewidować pojęcie „twardy jak beton”. Pracownicy laboratorium zaprezentowali jak beton kruchy bywa. W maszynie, która potrafi naprężyć muskuły, normatywna (blok betonowy w kształcie walca) próbka, rozpadła się na pół, jakby zupełnie pozbawiona twardości, wytrzymałości. Ważne w badaniu było określenie siły, która doprowadziła do destrukcji (ustaliliśmy - około 0,8 MPa). Po betonie przyszedł czas na stal. Twarda jak stal? Do czasu. I jej dała radę maszyna silna jak tur. Tutaj wytrzymałość sięgała kilkudziesięciu MPa. Po pracy fizycznej przyszedł czas na umysłową. Zawędrowaliśmy na panel dyskusyjny, którego tematem były narodziny miasta. W tym co wydaje się nam niekiedy chaosem jest dużo porządku. A porządek zawdzięczamy twórcom Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Zielonej Góry. Jeden z naszych kolegów dowiedział się ze smutkiem, że nie prawdziwa jest dewiza „Wolnoć Tomku w swoim domku” i nie może u siebie budować co tylko jego dusza zapragnie. Przyszedł jednak czas i na uśmiech na jego twarzy, gdy nabrał pewności, że studium stoi na straży tego aby w przyszłości jego piękny dom nie znalazł się tuż przy autostradzie lub na zapleczu fermy świń. Słowem studium stoi na straży porządku i eliminacji niemiłych niespodzianek.
Nawet się nie obejrzeliśmy gdy wędrówki nadszedł kres. Pełni naukowych wrażeń i zafascynowani uniwersytetem obiecaliśmy sobie, że jeszcze tutaj wrócimy. Może i na dłużej.
Opiekun grupy nauczyciel budowlanych przedmiotów zawodowych mgr inż.Marek Babicz.
